Ἀγαθῆ((·))ι((·)) τύχη((·))ι((·)).
Τὸν διασημότατον
Μαρκιανόν, προτήκτο-
ρα τοῦ ἀνεικήτου δεσπό-
5του ἡμῶν Γαλλιηνοῦ Σεβ((·))(αστοῦ),
τριβοῦνον πραιτωριανῶν
καὶ δοῦκα καὶ στρατηλάτην
ἡ λαμπροτάτη Θρᾳκῶν
μητρόπολις Φιλιππόπο-
10λις τὸν ἑαυτῆς εὐεργέτην
καὶ σωτῆρα ἀνέστησεν. (vac.)
(vac.) Εὐτυχῶς. (vac.) (vac.1)
Πρωταρχοῦντος Πύρρου ἀπὸ
[ἀ]ρχιερωσύνης καὶ λογιστοῦ.
AΓΑΘH · Ι · ΤYΧΗ · Ι ·
ΤONΔΙΑΣΗMOΤΑΤΟN
MΑΡΚΙΑNONΠΡΟΤHΚΤΟ
ΡΑΤΟYANΕΙΚHΤΟΥΔΕΣΠO
5ΤΟΥHMΩNΓΑΛΛΙΗNΟYΣΕΒ ·
ΤΡΙΒΟYNΟNΠΡΑΙΤΩΡΙΑNΩN
ΚΑIΔΟYΚΑΚΑIΣΤΡΑΤΗΛAΤΗN
HΛΑMΠΡΟΤAΤΗΘΡAΚΩN
MΗΤΡOΠΟΛΙΣΦΙΛΙΠΠOΠΟ
10ΛΙΣΤONEΑΥΤHΣΕYΕΡΓEΤΗN
ΚΑIΣΩΤHΡΑANEΣΤΗΣΕN vacat
vacat ΕYΤΥΧΩΣ vacat vacat
ΠΡΩΤΑΡΧΟYNΤΟΣΠYΡΡΟΥAΠO
AΡΧΙΕΡΩΣYNΗΣΚΑIΛΟΓΙΣΤΟY